Baba,
Biliyo musun sensiz ev sanki bomboş. Annem gelince hep seni soruyorum “babam ne zaman gelecek?” diye. Seni çok özledim.
“Babacımmm” diyerek yanağıma kondurduğun o sıcacık öpücüğü, en sıcak en içten bir “aşkımmm” diyerek bana sarılmanı, bacaklarına sarılmayı, “beni cucama al” dediğimde kucağına almanı, eve geldiğinde sana terlik getirmeyi çok özledim. Kısa sürelik de olsa ayrılık zor babacım.
Her akşam senin fotoğrafını öpüyorum uyumadan, sen de benim fotoğrafımı öpüyormuşsun annem söyledi.
Akşamları çok yaramaz olmuşum annemler söylüyor, masus yapıyorum baba benimle ilgilensin diye ha ha ha (anneme söyleme). Yemeğimi de inat edip bazen yemiyorum… Bi de hep birlikte yemek yemeyi de özledim.
Babam.. Hani annem-sen-ben 3ümüz uyuyoruz ya ya benim ayağım senin kafanda, bazen senin üzerine çıkıyorum sen de ben rahat yatayım diye yatağın ucuna kaçıyorsun. Sen gelince yine uyuyalım birlikte. Sen arada bir kalk benim boynumu kokla, “ohhh aşkım kızım” de, beni öp babam. Ben de yanlışlıkla senin kolunu seveyim..
Hadi bitir işini de gel artık. Akşam olsun, kapı çalsın, babam gelsin, sonra ben onun terliklerini getireyim, cucaana atlayayım, öpeyim…
Babacım seni çok seviyorum…
